Vulkaan ´Pacaya´, Noodweer en Malaria!
Door: Tessa van Hest
Blijf op de hoogte en volg Tessa
04 Juni 2010 | Guatemala, Antigua
Ik zal iedereen even gerust stellen! Al die berichten daar in NL. op het nieuws..
De vulkaan ´Pacaya´ is idd uitgebarsten, met een lavastroom van km-ers lang.. dorpen moesten geevacueerd worden, er zijn gewonden en zelf mensen overleden. De wind stond zo dat wij hier in Antigua er geen last van hadden, maar bijv. Guatemala City wel, waardoor het vliegveld dicht was voor een aantal dagen. Door de wind lag alles onder het as..
Mijn paps die hier voor ongeveer 10 dagen zou zijn, heeft zijn vlucht om moeten zetten en is gister pas vertrokken. Wat natuurlijk niet heel erg was!hihi.
Ik hoorde vanochtend om 7 uur(hier) dat hij weer veilig thuis is aangekomen!
Naast de vulkaan was het hier van het weekend ontzettende noodweer!
Hier in Antigua goot het meer dat 48 uur achter elkaar door! Nou het huis waarin ik leef lekte aan alle kanten! Nog net niet in me kamer ´gelukkig´, maar bij paps op de kamer wel. Hij sliep trouwens bij mij in huis! Gezelli he!
Toen het na een paar dagen voorbij was hoorden we de verschikkelijke berichten uit alle dorpen hierom Antigua heen. Overstromingen, rivier die uit zijn oevers was getreden, modder overal tot 1 m hoog, wegen onbegaanbaar, en het alle ergste dat veel families geen huis meer hebben. Alles gewoon weggespoeld.. Ze zijn hier al dagen bezig om ze te helpen, maar het schiet niet veel op om die dikke laag modder van 1m hoog, die ook nog eens lekker is uitgehard omdat de zon gewoon weer schijnt, weg te halen met scheppen...
Ik heb de meeste van jullie de Nieuwsbrief van Los Ninos gestuurd met nog meer info over alle ellende!
www.losninos.info
12 gezinnen van onze school zijn dakloos geworden. Vooral aan deze mensen wordt zo snel mogelijk hulp aangeboden, om voor nieuwe huisjes te zorgen, maar ook voor bedden, kleding, eten enz.
Een stukje vanaf de los ninos site:
Bij rampen als deze zijn het altijd de armste mensen die het zwaar te verduren krijgen, de mensen waar Los Niños zich voor inzet. Wij richten ons in eerste instantie op de mensen uit onze projecten.
In deze noodsituatie is extra financiële hulp vanuit Nederland van harte welkom via bankrekening 16.68.20.709 Rabobank Tilburg, Stichting Los Niños, onder vermelding van "noodhulp Guatemala". Bij voorbaat namens alle gedupeerden hartelijk dank (muchas gracias).
Ook namens mij, super bedankt als jullie willen doneren.
Dan het derde verschikkelijke bericht:
Is dat ik 8 dagen op bed heb gelegen, omdat ik malaria heb.
Ik kan nu voor het eerst vandaag achter het internet kruipen om jullie een mail te sturen!
Het begon een week geleden op vrijdag ochtend. Ik voelde me niet lekker, heb ´s ochtends nog met paps ergens ontbeten en ben daarna gelijk me bed weer ingegaan.
Mijn hoopdpijn, misselijkheid, duizeligheid, ´kots´nijgingen, puikpijn en koort werden steeds erger.
Eerst had ik 36.3 en toen werd het 38.6 en toen 39.5 aan het eind van de middag. Er ging door me hoofd, ik heb toch geen malaria??!!, want de verschijnselen die had had ik voor mij reis in mijn reisboekje gelezen. Ik pakte mijn reisboekje er weer bij en toen dacht ik, oke nu moet er een dokter komen. na een uur kwam er een dokter dat was ondertussen al ´s avonds en die vertelde mij dat het geen malaria was, maar dat ik een luchtwegeninfectie had. Ik had namelijk ook al een mnd last van me luchtwegen met hoestbuien en lijm, wat ook maar niet over ging na al een aantal medicijnen te hebben geprobeerd. Maar we stonden erop dat we een bloedonderzoek zouden doen. we kregen een verwijsbriefje om de volgende dag bloed te laten prikken. En een recept voor die luchtwegeninfectie, antibiotica en pijnstillers. Pap naar de apotheek om te halen in de regen.
Wij de volgende dag naar het ziekenhuis in de taxi om bloed te laten prikken, in de regen want toen was het noodweer dus aan de gang. en bloed laten prikken, ik viel natuurlijk weer flauw!! en na een uur kregen we het bericht,dat ik toch malaria had..
We moesten maandag nog een keer langs komen om het nog een x te laten testen en dan zou er ook een arts zijn die engels sprak, het was dus zaterdag die dag. Wij naar huis en toen zijn chofo, na het bericht te hebben gehoord van ons, ik bel de dokter wel. Want met malaria moet je er snel bij zijn, en niet tot maandag wachten! Hij kwam weer langs die dokter,´s avonds pas en hij las op het resultaat, dat ik idd malaria had en dat met het recept van 4 pillen, die je gelijk in 1x moet innemen, dat het over zou gaan. Me vader nog snel naar de apotheek gerend want het was al bijna 7uur, die pillen gehaald en hij komt thuis met 3 pillen, weer die dokter gebeld is dat ook goed, want de apotheek gaf er maar 3, ja dat was goed en na 8 dagen weer 3 pillen innemen..
Nou het werd als maar gekker met die dokter aan huis!! elke x zei die wat anders en heeft ons heel veel laten belaten. Door zijn dommigheid had ik nu nog steeds in bed gelegen met alleen een luchtwegeninfectie en verder niks.. Ik zei: laat hem maar eerst weer een opleiding volgen!!!
We dachten oke die 3 pillen naast die antibiotica innemen en dat gaan we maandag wel naar een andere dokter voor nog een bloedtest, voor de zekerheid.
Van Susan, degene die de Carpinteria(timmerwerkplaats) heeft opgericht een goed adres gekregen en zij ging ook mee voor het spaans. Nou een goede betrouwbare dokter heeft me helemaal onderzocht en ik kon de volgende dag in een ander ziekenhuisje mijn bloed laten controleren,op malaria en ook op dengue(een mug die overdag steekt) en of de malaria ook in me lever zat, want dan zou het nog ernstiger zijn. ik had een hele lage bloeddruk en moet daarvoor een smerig drankje drinken, de hele dag door. bloedprikken kon ik niet op dat moment omdat ik niet nuchter was, had een pannenkoekje op die ochtend.
we hadden wel vertrouwen in deze man, in de wachtkamer wachten op een taxi en ik weer bijna tegen de vlakte, ik kon door me misselijkheid ook amper iets naar binnen krijgen.
De volgende dag bloed laten prikken, ´s middags met het resultaat naar de dokter: nou ik had gelukkig geen dengue en malaria was stabiel,niet in me lever gelukkig! idd over 8 dagen dus voor mij is dat morge(zaterdag) nog een shot pillen om echt alles te doden. En van die antibiotica en die andere pillen, had ik idd last van misselijkheid en duizeligheid, slik het nog steeds moet de kuur afmaken. Ik eet al dagen zeer weinig en vooral een paar dagen terug. Ik was zo verzwakt dat ik de eerste dagen niet kon lopen, met de stoel onder de douche moeilijk douchen. ik merkte wel dat na elke dag het een beetje beter ging, na dagen een beetje lopen en dan weer rusten, gister voor het eerst wat langer eruit geweest. gaat allemaal zo langzaam en zo lang ik die pillen moet slikken gaat het ook nog wel lang duren.
Ik was echt blij dat me vader hier was om voor me te zorgen. en dat ie langer moest blijven doordat het vliegveld dicht was, kwam voor mij niet zo slecht uit.. ines die hier in huis woont, me vriendinnetje die hier nog een paar dagen is, heeft me ook geholpen om door deze dagen heen te komen. Wat waren ze toch lief voor mij en ook Susan die steeds mee ging naar de dokter en alle andere lieve mensen die me hebben gesteund met lieve smsjes en bezoekjes. Nou hier in huis chofo en yvette, daar hoef je niet op te rekenen, als paps en ines er niet waren geweest, hadden ze me dood laten gaan.. zo voelde het! dat is echt iets quatemalteeks, weinig belangstelling en iets voor je doen! Loop ik te kotsen in bed, ho maar dat ze je helpen, ja daar heb ik zeker irritaties aan over gehouden!!!
Nederlanders zijn dan toch erg invoelend en willen helpen..
Ik dacht echt dat ik de nacht van vrijdag op zaterdag dood ging, maar gelukkig ik leef nog en ik kom er helemaal bovenop!
ik denk dat het maandag wel weer beter met me zal gaan, hoop dat de nieuwe shot medicijnen morgen niet veel kwaad meer gaan doen. Zondag ochtend was ook echt een diepte punt, ik had meer dan 48 uur achter elkaar op bed gelegen, nou me rug leek wel gebroken!
Nu ik weer een beetje kan bewegen, komt dat ook weer goed.
De school was deze week door de overstromingen ook dicht, dus daar heb ik niks van gemist, behalve dat ik niet heb mee kunnen helpen om modder weg te graven enz.
Maar eerst aansterken en dan zien we verder wat ik nog kan doen. Ik hoop ook dat ik maandag weer aan de slag kan om les te geven op school, ze hebben namelijk examens!
Het is ook een geluk geweest dat we vrijdagochtend door het weerbericht: dat er flinke windstoten zouden komen langs de kust enz., we ons weekendje-´Surfen´ hadden geannuleerd! met het noodweer daar, hadden we denk ik niet overleefd en vooral niet met mijn ziekte beeld wat die vrijdag begon.
Helaas was voor paps de laatste week een minder leuke week om hier te zijn met al die ellende! maar hij vond het wel fijn dat hij er voor me kon zijn en kwam de malaria eigenlijk in de beste week..
De eerste week hebben we gelukkig leuke dingen gedaan en was ik erg blij om me vader weer in me armen te sluiten na al weer 3 mnd van huis te zijn. het was gister wel weer moeilijk om afscheid te nemen!
maar paps wat was ik blij je weer te zien en dat je zo goed voor me hebt gezorgd!!! Je bent de aller liefste vader van de hele wereld!!!!
Waar ik trouwens die malaria heb opgelopen, een dikke maand geleden in Monte Rico aan de kust, dus voorlopig geen weekendjes weg meer voor mij naar plekken waar eventueel malaria heerst!!
Iedereen, zelfs de guatemalteken hier zeiden dat daar geen malaria was, maar ik had flinke pech!!! Ana Maria, de oprichster van Los Ninos, vertelde me dat van die 400 vrijwilligers die in al die jaren hier zijn geweest, dat ik de eerste ben die Malaria heeft gekregen, nou lekker dan!! ik ben de enige die alle dagen onder een klamboe slaapt, zelfs hier in Antigua, en wie krijgt er malaria..!!
Nou nu zijn jullie weer op de hoogte!
er valt natuurlijk nog meer hierover te vertellen, maar ik heb het kort en bondig gehouden.. haha!!!
Ik schrijf jullie snel weer over de andere dingen hier.
Dikke kussen en ik kom nog niet terug hoor!!
-
04 Juni 2010 - 20:39
Moniek:
Jeetje Tessa, blij om te zien dat jij geen slachtoffer van de vulkaan bent. Maar wel akelig om te lezen dat je malaria hebt opgelopen. Doe voorzichtig en nog een fijne tijd zo ver weg van Nederland!
Hier heel mooi nieuws: Jogchem heeft een zoon gekregen dus wij zijn nu opa en oma :-) Het mooiste dat er bestaat.
Lieve groeten, Moniek -
04 Juni 2010 - 20:41
Eefje:
Hey Tes,
Wat een verhaal...natuurlijk over de situatie na dat noodweer maar ook over die malaria...pff..gelukkig waren je vader en Ines er idd om voor je te zorgen!
Zorg goed voor jezelf enne..heel veel succes met alles!!
xx Eefje -
05 Juni 2010 - 05:05
Tante Car:
Lief nichtje,
Dat malaria-avontuur was niet zo leuk. En wat een geluk dat Frank-Jos bij je was. Fijn dat je nog kunt blijven en niet eerder terughoeft.
Denk aan je hoor!
liefs van Carien -
05 Juni 2010 - 08:04
Maria:
Nou, Tessa wat een verhaal zeg! We hebben het hier gevolgd en wat een bizar toeval met Frank-Jos nét nu bij jou met zowel de vulkaanuitbarsting en modderstromen (roept ook weer beelden op voor ons uit 2005)als jouw malaria. Wat een toeval ook dat jij dat nu net moest krijgen van al die 400 vrijwilligers daar tot nu toe, ik was al erg verbaasd toen ik het van Ans hoorde! Heel veel sterkte met alles daar, knap vooral goed op voor je eventueel zwaar werk doet, van harte beterschap van ons,
Liefs,
Cees en Maria -
05 Juni 2010 - 08:33
Sanne:
Jeetje Tess, wat een verhaal! Heftig hoor!! Gelukkig dat je vader er voor je was, dat lijkt me inderdaad een grote steun! Fijn dat je dan op iemand terug kan vallen en niet alles alleen hoeft te regelen. Wat een vreemde instelling van de Quatemaleense mensen van je huis... kan me de irritatie zeker voorstellen!
Hopelijk gaat het herstel voorspoedig!
Zet hem op meid!
X Sanne -
06 Juni 2010 - 12:18
Marie-jose:
Lieve Tessa. Door alle drukte lees ik vandaag pas je berichten. Is dat schrikken wat je hebt meegemaakt. Aan de ene kant hartstikke fijn dat je vader in de buurt was om je bij te staan. Aan de andere kant jammer dat je te ziek was om leuke dingen met hem te ondernemen. Maar ik zou net als jij en Frank Jos reageren. Als ik als moeder moest kiezen, dan zou ik kiezen voor een week waarin mijn dochter mij het hardst nodig had. Het is niet toevallig dat de eiger niet doorging waardoor Frank Jos naar jou toe kon komen. Mooi toch he? Hoop dat het nu goed met je gaat. Een hele dikke knuffel van ons allemaal. Marie-Jose -
06 Juni 2010 - 16:50
Edith:
Hoi Tessa,
Wat is het heerlijk om te ontdekken dat het met jou 'goed' gaat met al die toestanden daar.. Begon me toch ook wel zorgen te maken! Maar wat akelig dat je daar zo heftig ziek bent geworden.. Zoals in een eerder berichtje staat, geloof ook ik dat het zo heeft horen te zijn dat je paps nu bij jou was en niet op de Eiger... Jij had hem hard nodig.. En hij vond het vast heel fijn om op die momenten er daadwerkelijk voor je te zijn!! Knap je al weer een beetje op? Denk goed aan jezelf hoor... Liefs, Edith -
07 Juni 2010 - 06:18
Brittjuhhh:
zusss!! wat een nachtmerrie allemaal. wij hebben wat haren verloren door de zorgen die we hadden over jullie. gelukkig is paps weer terug en kan jij zometeen je reis weer voortzetten zonder in bed te hoeven liggen. je avontuur is natuurlijk nog lang niet afgelopen. papie heeft allemaal leuke dingen voor ons meegenomen en toen ik gister in cullie terug kwam zag ik een vreselijk lelijk eng masker aan de tuinmuur hangen. ziet er niet uit haha liefssssss van mij zus en hou natuurlijk heel veel van jou xxxx -
07 Juni 2010 - 09:26
Margriet Fred:
Ha die Tessa!
Wat een verhaal!
Hopelijk gaat het snel beter met je en natuurlijk alle mensen daar. We hebben wel aan je gedacht hoor toen alle rampspoed in het nieuws was. Intussen zit ik met mijn enkel in het gips....gescheurde enkelbanden!(voetbal (met je kids) is ook niet voor meisjes)
Succes met je avontuur, hopelijk in goede gezondheid.
Groetjes Fred,Margriet en de kids -
11 Juni 2010 - 16:04
Bertus Van Beest:
hoi fijn dat het weer beter met je gaat, had op tv gehoord van dat noodweer, heb voor een nier biopsi in het ziekenhuis gelegen, krijg woensdag de uitslag, gaat wel goed met mij, ga volgende week donderdag lekker op vakantie naar griekenland,kos, beterschap en kusjes van bertus -
13 Juni 2010 - 19:44
H.burgers:
Mijn dochter woont in amatitlan en heeft een restaurant aan de voet van de pacaya (facebook salamandras pacaya in san fransisco de sales; erg getroffen door de pacaya en agatha; zie www.destentor.nl/salland van 9 juni;
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley